June Dress

Weinig origineel is ze, die June van LMV, ik weet het, maar wel supermooi! Ein-de-lijk zette ik me er eens aan.
De vorige poging een katoenen kleedje te maken voor mezelf hangt hier al meer dan een jaar boven. Onafgewerkt. Destijds deed ik de moeite om het patroon helemaal aan te passen naar mijn maten; van patroon horizontaal doorknippen en een stuk ertussen kleven… Voor niks! Het onding past voor geen meter.

Maar June ging me niet liggen hebben. Ik was haar te slim af. Volgens de maattabel van LMV moest ik de 38 maken. Puik, dacht ik, in de winkel heb ik ook meestal een 38.

Gisteravond viste ik naar een oude lap stof en zette ik het bovenstukje eens helemaal in elkaar. Madam de paspop mocht eindelijk eens proefkonijn spelen. Wat een geluk dat ik deze test deed: die 38 was véél te smal. Sjoemelen aan de verticale naden bood zelfs geen oplossing.

Jammer van de tijd. Ik moest het patroon opnieuw overtekenen in maat 40…
En nog eens het lijfje ineensteken in een teststof. Zo gezegd, zo gedaan. Terwijl de koffie vanochtend doorliep, stond ik al te tekenen en te knippen aan mijn kookeiland (beter voor de rug, dank voor de tip, Dietemiet!)

We zijn ruim 12 uur verder en kijk: hier zit ik te bloggen over mijn jurk. Daaruit kan je natuurlijk afleiden dat ze gelukt is. Anders zat ik ze wellicht nu aan flarden te scheuren in mijn living ;o)

Wat paste ik aan? Ik ben 1m73 groot en het patroon werd getekend voor dames van 1m68. Die 5 centimeter moest ik dus wel ergens compenseren. Ik besloot het bovenstuk met 4 cm te verlengen. Ik las eerder in blogland dat collega-stiksters dit ook deden. Bij de rok knipte ik in plaats van 3 cm zoomwaarde, 5 cm. Zo had ik zeker genoeg. Afknippen is gemakkelijker dan verlengen, nietwaar?

Mijn oog viel op een lap stof die ik een jaar of 3 geleden kocht op de markt in Maastricht. Samen met een vriendin vond ik die aan zo’n kraam waar de coupons op een grote hoop liggen. Vraag me niet hoeveel ze kostte, niet veel waarschijnlijk. Dat verklaart ook waarom er een verkleuring is aan de stofvouw (laat ons hopen dat dit nog goedkomt na een paar wasbeurten). Soit. Fuchsia, bloemen en vogels, toch wel mijn ding voor ‘t moment. De schaar erin! De stof was ongeveer 1m70 lang en dat bleek ruim voldoende. (Hoe LMV komt aan een stofverbruik van meer dan 2 m, snap ik echt niet!)

Wat wel een gepruts was, was het inzetten van het hals- en armbeleg. Ik denk dat ik de uitleg van het boekje volgde, maar geen idee hoe zij daar het stuk dat je niet kan dichtstikken, sluiten. Ik deed het door middel van een topstitching. Nu kijk ik even in de ogen van al wie deze jurk al maakte: hoe deden jullie dat? Heb ik het een beetje volgens de regels van de kunst gedaan, of niet?

Het resultaat mag er volgens mij alvast zijn. Dat kleed past “gelijk een handschoen”! Net voor zonsondergang sleurde ik mijn madam nog even naar buiten voor wat foto’s.

Laat die zomer nu toch écht maar komen, want ik ben er klaar voor!

 

Patroon: June dress, La Maison Victor (zomer 2014)
Stof: “Dapper”, markt Maastricht

 

 

 

 

EDIT: Deze tip kreeg ik van iemand via facebook en ga ik zeker eens uitproberen:
http://salmepatterns.blogspot.in/2013/12/all-in-one-facing-method-2.html

BewarenBewaren

Gerelateerde berichten

14 gedachten over “June Dress”

  1. Die gaat niet veel in de kast hangen. 🙂 Hier ook fan van de June. Die zit als gegoten. Ik krijg die armsgaten helemaal toegestikt hoor. Wel in twee keer, maar dat gaat. Het is een gepruts als je aan de schoudernaad zit, dat wel. Geen topstitch nodig. Ik stikte wel telkens het beleg vast aan de naadwaarde.

    Beantwoorden

Plaats een reactie